Gott framtak...

Ég fór á þennan fund í Kaupmannahöfn í gær og hafði mjög gaman af. Það var fjölmenni á þessum fundi af fréttamönnum, bankamönnum og öðrum athafnamönnum og langflestir fundarmenn voru Danir sem sýnir hve áhuginn er mikill á þessu málefni. Ræða Ingibjargar fjallaði í sögulegu samhengi af hverju Íslendingar hefð svona mikinn áhuga á Dönum, af hverju við værum svona útrásargjörn, stöðu Íslenska ríkisins og bankanna. Hún talaði einnig um gríðarlega sterkt lífeyrissjóðskerfi á íslandi sem væri eitt því sterkasta í heiminum (miðað við höfðatölu of course) og það ásamt gríðarlegri vinnusemi Íslendinga er ein af ástæðunum að hér sé búið að vera mikið hagvaxtarskeð. Ingibjörg kom vel fyrir og ekki eyðilagði fyrir góð dönsku kunnátta hennar. Hún nýtur sín miklu betur í meirihluta en minnihluti í þinginu. Hún fór ákaflega í taugarnar á mér fyrir um ári síðan en er að vaxa.

Dr Portes frá London Business School var síðan með slideshow sem fjallaði um sterka stöðu íslensku bankanna. Það var mjög skemmtilegt að hlusta á hann og flottur maður. Kynningin hans byrjaði á því að hann spilaði tónbút af Ítalskri aríu sem heitir La Calunnia sem fjallar um hvernig orðrómur getur drepið, skemmtileg nálgun. Útgangspunkturinn í umræðu hans var einmitt ósanngjarn orðrómur um Íslensku bankanna og þá sérstaklega  frá bresku miðlum sem eiga sér engar stoðir í raunveruleikanum. Hann fór mjög nákvæmlega í gegnum stöðu bankanna þriggja, Kaupþing, Glitni og Landsbanka og sagði þá vera með sterka stöðu miðað við keppinauta sína í Skandinavíu. Hann talaði um að lausafjárstaða þeirra væri sterk sem gerði það að verkum að þeir þyrftu ekki að ná sér í þessu dýru lán á markaðnum, þeir væru vel fjármagnaðir, arðsemi þeirra á síðasta ári hefði verið á virkilega góð á alþjóðlegan mælikvarða þrátt fyrir minnkun milli ára. En þrátt fyrir þess sterku stöðu fengu þeir ekki góða útkomu hjá greiningarfyrirtækjum á borð við Moody´s og Fitch. Hann byrjaði því næst að gera lítið úr þeirra störfum og rakti mörg dæmi um slæm vinnubrögð af þeirra hálfu sem hefur gert það að verkum að menn á markaðnum eru hættir að taka þessi fyrirtæki alvarlega. Hann tók gott dæmi um Fitch og sýndi salnum samskipti sem hann hafði átt við það fyrirtæki sem endaði á því að yfirmaður hjá Fitch (Head of Global Economy) þurfti að skerast í leikinn og afsaka vinnubrögð kollega síns sem hafði farið með rangt mál og lagt fram rangar tölur fyrir markaðinn. Það er ótrúlega að þetta skuli gerast en þetta hefur bitnað mikið á Íslensku bönkunum.

Það var síðan virkilega skemmtilegt að hlusta á Sigurð Einarsson. Hann var gríðarlega ákveðin í sinni nálgun og byrjaði sína kynningu eitthvað á þessa leið,  "hér er ég enn og aftur kominn til ykkar til að fjalla um Kaupþing enn einu sinni og í guðanna bænum takið nú vel eftir". Salurinn hló mikið af þessum kaldhæðnislega húmór sem virkaði mjög vel enda maðurinn örugglega orðinn vel þreyttur á þessum endalausa orðrómi á götunni og bað hann menn frekar að skoða ársskýrslu bankans en að hlusta á þessa endalausu þvælu í blöðunum. Ekki skemmti fyrir að maðurinn talar fullkomnlega dönsku, betur en flestir danir, hann var algjörlega með salinn með sér enda yfirvegaður og sannfærandi. Mér fannst áhugavert þegar hann talaði um af hverju Kaupþing væri í þessari útrás en það væri einfaldlega vegna þess að þeir gátu á sínum tíma ekkert vaxið frekar á Íslandi og því var eina leiðinn að fara erlendis og vaxa þar og þeir þurfti að vera fjósamir til að ná fótfestu sem lítil banki í þessu erfiða samkeppnisumhverfi. En þetta væri auðvitað algengt fyrir stór Íslensk fyrirtæki. Hann sagði einnig að stefna bankans væri skýr en það væri að þjónusta meðalstór og lítil fyrirtæki á markaði í Norður Evrópu og UK en það væri markhópur sem stóru bankarnir væru að þjónusta illa og ein af ástæðunum að Kaupþing gengi svona vel.

Í lokin tók síðan Sigurjóns Sighvats til máls og fjallaði um "cross cultural differences in global business, an Icelandic perspective". Þetta var skemmtileg tilbreyting á því sem undan hafði gengið og gaman að heyra í manni sem var hvorki bankamaður, pólitíkus eða prófessor. Mér fannst skemmtilegt þegar Sigurjón rifjaði það upp þegar að hann fjárfesti í fyrsta alvöru hljóðverinu á Íslandi árið 1975 að mig minnir. En þá fór hann ásamt öðrum síðhærðum ungum manni  til Connecticut að kaupa græjur í hljóðverið. Þeir fóru í hverfisbankan með 40.000$ ávísun frá National Bank Of Iceland (Landsbankanum) en engin í bankanum vildi leysa hana út því að engin kannaðist við þennan banka og hvað þá þetta land, Ísland :). Þetta bjargaðist á endanum því að þeir þekktu íslending sem var háttsettur hjá Citi Bank í New York sem að gekk í málið og bjargaði þeim. Síðan þá hefur margt breyst. Sannar að Íslendingar eru ávallt til staðar þegar mest á reynir.

Ég hafði gaman af þessu og ekki síður er þetta nauðsynlegt til að upplýsa, í þessu tilfelli Dani, um hver raunveruleg staða ríkisins og fyrirtækjanna er. Við erum lítil þjóð og getum ekki ætlast til þess að aðrir þjóðir geri sér almennilega grein fyrir hvernig málum er háttað hjá okkur. Í Q&A hlutanum í blálokin stóð einn Dani upp og bað um að fá að koma með comment áður en fundinum lyki. Þar sagði hann að það væri miklu meira sem Danir gætu lært frá Íslendingum en Íslendingar lært af Dönum. Held að það sé mikið til í þessu en það sem við gætum hinsvegar lært af Dönum er nægjusemi og það mun reyna á það á komandi ári :)

Nýr gjaldmiðill innan 3 ára?

Athugasemdir

[Jón Agnar Ólason, 25.3.2008 kl. 11:39]

Rétt segirðu. Þegar svo er komið að það kostar nálega 16.000 Íkr að fylla Hummer (og aðra eldsneytissvelgi með 100 lítra tank) sem aftur eyða 20+ lítrum per 100km, þá er kominn tími til að trappa neysluna niður. Þetta er náttúrulega bilun!

Ég þakka fyrir að vera ekki jeppadúd þessa dagana ...